نقش والدین در تغییر رفتار کودک
به گزارش مجله پیوند، اگر علی رغم یاری دریافت از مشاوران، رفتار کودک شما تغییری نکند احساس دلسردی خواهید کرد ولی تجربه نشان داده در بسیاری از موارد والدین و بچه ها می توانند تغییر نمایند.
به گزارش خبرنگاران به نقل از بیتوته ، برخی از والدین حقیقتاً از رفتار بچه ها خود ناراضی هستند و امیدی به تغییر رفتار آنها ندارند. باید به آنها حق داد. وقتی کودک شما رفتاری پرخاشگرانه دارد، به تخریب وسایل می پردازد یا والدین و اعضای خانواده را آزار می دهد، خود را ضعیف احساس می کنید.
اگر علی رغم یاری دریافت از مشاوران، رفتار کودک شما تغییری نکند احساس دلسردی خواهید کرد ولی تجربه نشان داده در بسیاری از موارد والدین و بچه ها می توانند تغییر نمایند.
سؤال این نیست که آیا بچه ها می توانند تغییر نمایند؟ بلکه این است که آنها چرا و چگونه تغییر می نمایند؟
نقش والدین در پیشرفت روحی بچه ها
بسیاری از والدین برای تغییر دادن شخصیت بچه ها خود دست به اقداماتی بی نتیجه می زنند. یادتان باشد بچه ها به خاطر این که احساس بهتری داشته باشند تغییر نمی نمایند بلکه به خاطر تغییر کردن است که احساس بهتری پیدا می نمایند. آنها برای این تغییر می نمایند که مهارت های لازم برای حل مسائل را یاد بگیرند.
در واقع وقتی بچه ها از حل مسائل خود عاجز می مانند دچار خشم، ناامیدی یا ترس می شوند و در این زمان است که به رفتار جبرانی روی می آورند.
قطعاً مردم با فراگیری راههای حل مسائل پیش رو تغییر می نمایند. تجربه نشان می دهد که بشر همواره به پیشرفت و بهتر شدن می اندیشد. وقتی به کسی راه درست غلبه بر مسائل را نشان می دهید غالباً از آن استقبال می نماید.
اگر به زندانیان توجه کنید متوجه می شوید به علت ناتوانی آنها در حل مسائل اوضاع پیچیده تر شده و آنها یاد گرفته اند با پیش دریافت رفتاری تهاجمی، ضد اجتماعی و حتی جنایت آمیز به جنگ این مسائل بروند. برخی از والدین ب راین باورند که عواقب برخی از رفتارهای آنها در قبال بچه ها غیر قابل جبران است و خود را مقصر می دانند ولی سرزنش کردن خود فایده ای ندارد بلکه مسأله مهم مسئولیت پذیری است.
واقعیت این است که والدین قبل از بچه دار شدن مهارت های لازم را فرا نمی گیرند و وقتی با مسائل روبرو می شوند نمی دانند چه کار باید بنمایند و خود را ناتوان می بینند. ولی زمانی که آنها مسئولیت بیشتری می پذیرند برای حل مسائل بچه ها خود از دیگران یاری می گیرند.
درست است که مردم تغییر می نمایند ولی کودک شما باید مهارت های لازم برای هماهنگی با شرایط جدید را بیاموزد.
اگر به خود بگویید دلم می خواهد پدری متفاوت برای فرزندم باشم اما مهارت های لازم را فرانگیرید اشتباهات خود را تکرار خواهید کرد. در واقع طبیعت بشر این است که دچار ناامیدی و درماندگی گردد.
آیا جای امیدواری هست؟
بله. شما هرگز نباید امید خود را از دست بدهید. به قول معروف امید ارزان است، پس در مصرف آن زیاده روی کنید!
البته اگر نتوانید برای خود و بچه هاتان اهدافی را در نظر بگیرید و برای رسیدن به آنها راههایی پیدا کنید چیزی تغییر نخواهد کرد.مردم همواره به روزهای بهتر می اندیشند اما برای رسیدن به این هدف باید ابزار لازم را فراهم کرد.
تربیت فرزند کار دشواری است، هیچکس به والدین راه های مقابله با مسائل بچه ها را یاد نمی دهد بنابراین بهتر است هر چه سریعتر مهارت های لازم را بیاموزید.
بله، همواره جای امیدواری هست ولی باید کاملاً آماده باشید.
منبع: جام جم آنلاین