تور ارزان سنگاپور: ثبت فرهنگ غذای خیابانی سنگاپور در میراث فرهنگی ناملموس یونسکو - مجله پیوند

همراه ما باشید تا با تور ارزان سنگاپور از توسعه‌یافته ترین کشور آسیا دیدن کنید.

یک کمیته بین المللی 24 نفره در یونسکو به اتفاق آرا درخواست سنگاپور را پذیرفتند و فرهنگ غذای خیابانی سنگاپور که در اصطلاح فرهنگ هاکر (Hawker Culture) نامیده می گردد را به لیست میراث فرهنگی ناملموس خود اضافه کردند. این تصمیم گیری که فقط سه دقیقه طول کشید، پس از تقریبا سه سال کار هیئت میراث ملی، آژانس ملی محیط زیست و فدراسیون انجمن بازرگانان سنگاپور به پایان رسید. از آنجا که درخواست سنگاپور تمام معیارها را پوشش می داد، تصمیم گرفته شد که در پانزدهمین جلسه کمیته بین دولتی نیازی به هیچ بحث و مذاکره ای درباره آن نیست. این درخواست ماه مارس سال گذشته به یونسکو ارسال شد؛ هرچند انجام کارهای مقدمات آن از فوریه سال 2018 کلید خورده بود.

به این ترتیب، سنت غذاهای خیابانی سنگاپور اکنون بخشی از لیست میراث فرهنگی ناملموس این سازمان به شمار می رود که شامل دانش و روش های طبخ غذا می گردد. فرقی نمی نماید که در طول سفر به این کشور، در مراکز هاکر غذا خورده اید یا غذای فودکورت ها را چشیده اید، واضح است که غذاهای خیابانی چندفرهنگی در این منطقه، خوشمزه، مقرون به صرفه و در بعضی موارد حتی دارنده ستاره میشلن هستند؛ غذاهایی که اکنون به وسیله یونسکو به رسمیت شناخته شده اند.

آژانس فرهنگی سازمان ملل متحد روز چهارشنبه مورخ 16 دسامبر (26 آذر) سال 2020 به طور رسمی از ثبت غذاهای خیابانی سنگاپور در میراث فرهنگی ناملموس بشری اطلاع داد. برخلاف جاذبه های فرهنگی و طبیعی که جزو میراث دنیای یونسکو هستند، میراث فرهنگی ناملموس به گرامی داشت سنت ها یا رویدادهای زنده مانند هنرهای نمایشی، جشن ها، آداب اجتماعی، آیین ها و دانش و مهارت فراوری صنایع دستی سنتی اختصاص دارد. هدف این لیست حفاظت از این شکل خاص میراث فرهنگی و اطمینان از انتقال آن ها به نسل های آینده است.

بعضی از قدیمی ترین هاکرها (آشپزهایی که در مراکز غذاهای خیابانی فعالیت می نمایند) کار خود را از دهه 1960 آغاز نموده اند؛ زمانی که دولت آغاز به ساماندهی دست فروش های خیابانی کرد و مراکز هاکر روباز را راه انداخت. امروزه بیش از 100 مورد از این مراکز در سراسر سنگاپور وجود دارد که غذاهای چینی، مالایی، هندی و سایر غذاها را سرو می نمایند. این مراکز، سالن های پذیرایی گروهی هستند که افرادی با پیشینه های مختلف دور هم جمع می شوند و لذت غذاخوردن در وعده صبحانه، ناهار و شام در کنار یکدیگر را تجربه می نمایند؛ اما اهمیت این مراکز فقط در غذاهایشان خلاصه نمی گردد.

کی اف سیتو (KF Seetoh)، بنیانگذار راهنماها و تورهای غذای ماکانسوترای سنگاپور که در نامزدی غذاهای خیابانی سنگاپور در یونسکو، نقش مشاور را برعهده داشت، می گوید:

مراکز هاکر به علت فرهنگ غذا اهمیت دارند. این مراکز مثل بند نافی هستند که افراد را به رژیم غذایی پدران ، مادران و پدربزرگ و مادربزرگ شان مرتبط می نمایند و از داستان سنگاپور می گویند؛ از مهاجرانی که بدون هیچ امید، کار، آینده و پولی به سنگاپور آمدند و با خود گفتند که می خواهیم به مردم مان غذا بفروشیم.

حتی پیش از آنکه ویروس کرونا باعث محدودیت کار مراکز غذای خیابانی در ایامی از سال گردد و آن ها فقط مجاز به فروش غذای بیرون بر و تحویل در در منازل باشند، فرهنگ غذای خیابانی در معرض خطر بود. این مراکز در مرحله دوم بازگشایی مشاغل در ماه ژوئن فعالیت خود را با ارائه خدمات حضوری از سر گرفتند. کی اف سیتو می گوید:

برای هر دو فروشنده هاکر که مغازه خود را باز می نماید، 10 مشتری وجود دارد. همه تحصیلات دارند و درصدد این هستند که پرطرفدارترین سایت یا اپلیکیشن را داشته باشند.

گریس فو (Grace Fu) وزیر پایداری و محیط زیست سنگاپور در بیانیه ای گفته است:

با وجودی که اطلاعیه یونسکو توجه زیادی را به غذاهای خیابانی سنگاپور معطوف نموده؛ حمایت از این فرهنگ به عهده مردم محلی و مسافران است تا این سالن های غذاخوری همچنان محبوب و پرجنب وجوش باقی بمانند.

سنگاپور به منظور بزرگداشت ثبت غذاهای خیابانی سنگاپور در میراث ناملموس یونسکو در پی برگزاری جشن SG HawkerFest در مدت سه هفته از تاریخ 26 دسامبر 2020 (6 دی) تا 11 ژانویه 2021 (22 دی) است که در مرحله سوم بازگشایی های ناشی از قرنطینه کرونا اجرا خواهد شد. اگرچه مرزهای سنگاپور در حال حاضر به روی بیشتر کشورها بسته است؛ مسئولان برگزاری این جشنواره امیدوارند که مردم محلی مجددا به غرفه های موردعلاقه شان سر بزنند و ایده و نظرشان درباره آنچه که دوست دارند در این مراکز اتفاق بیفتد، با آن ها به اشتراک بگذارند. با توجه به همه گیری بیماری کرونا، بیشتر فعالیت های این جشن نظیر شکار گنج به صورت آنلاین انجام خواهد شد که شرکت نمایندگان با تکمیل آن ها و تصاحب کوپن ها می توانند از 29 مرکز غذای خیابانی حاضر در جشن استفاده نمایند.

فرنگ هاکر به عنوان اولین اثر ثبت شده سنگاپور در لیست میراث فرهنگی ناملموس یونسکو به شمار میرود؛ لیستی که بیش از 460 سنت دیگر از سراسر دنیا نظیر بافت سنتی اکوادور تا پایکوبی تانگو آرژانتین و اروگوئه، یوگا هند و عروسک گردانی سایه چینی را در خود جای داده است. در واقع، پس از اینکه باغ های گیاه شناسی سنگاپور در سال 2015 در میراث دنیای به ثبت رسید، غذاهای خیابانی سنگاپور دومین اثر این کشور در لیست یونسکو محسوب می گردد.

ادوین تانگ (Edwin Tong)، وزیر فرهنگ، اجتماع و جوانان، در ویدیویی ضبط شده گفته است:

غذاهای خیابانی سنگاپور باعث افتخار سنگاپور و همه مردم این کشور است. این موضوع نشان دهنده میراث زنده و چندفرهنگی ما و بخشی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره مردم فارغ از سن، نژاد یا پیشینه آن ها است. من از همه دست فروشان و سنگاپوری ها به خاطر حمایت قاطع خود از این نامزدی تشکر می کنم. ما متعهد می شویم که در جهت حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس، سهم خود را انجام دهیم.

ثبت این فرهنگ در میراث دنیای به این معنا است که سنگاپور باید کوشش خود را در جهت حفظ و ترویج آن به کار ببندد. این کشور باید هر 6 سال گزارشی به یونسکو ارائه نموده و اقداماتش برای حفاظت و انتقال غذاهای خیابانی سنگاپور به نسل های آینده را بیان کند.

حلیمه یعقوب (Halimah Yacob)، رئیس جمهور و لی هسین لونگ (Lee Hsien Loong)، نخست وزیر سنگاپور در فیس بوک از همه افراد موثر در فرایند نامزدی این فرهنگ تشکر کردند. خانم حلیمه گفت:

غذاهای خیابانی سنگاپور از بسیاری جهات هویت مردم سنگاپور را شکل داده و به تنوع جامعه چندفرهنگی کشور یاری نموده است.

نخست وزیر لی درباره این موفقیت اظهار نموده است:

بزرگ ترین تشکر ما باید از نسل دست فروشان باشد که خوراک جسم و روح یک ملت را تهیه می نمایند. بدون زحمت و فداکاری که آن ها نسبت به حرفه شان دارند، این ثبت دنیای حاصل نمی شد.

این اتفاق خوشایند به موقع در بخش هاکر رخ داد؛ چراکه در سال های اخیر جذب جوانان برای 16 ساعت کار سخت و طاقت فرسا در غرقه های داغ و کوچک سخت بوده است. مسئولان کوشش نموده اند به وسیله برنامه های کارورزی و یارانه های پولی، موانع ورود جوانان فروشنده مشتاق را کاهش دهند. میانگین سنی افراد تازه وارد به این حرفه از سال 2013 به 46 سال کاهش یافته است؛ اگرچه میانگین سنی دست فروشان در سراسر کشور همچنان 59 سال است.