معنی ضرب المثل فارسی؛ نرود میخ آهنین در سنگ - مجله پیوند

تاریخچه ضرب المثل میخ آهنین در سنگ

در زمان های بسیار قدیم یک کاروان برای تجارت راهی کشور یونان شد. گفته می شود در آن زمان ها، افرادی در بین راه ها و پشت کوه ها به کمین کاروان ها می نشستند و در فرصتی مناسب به آن ها حمله کرده و اموال و چهارپایانشان را به غارت می بردند.

این کاروان بعد از چند روز کشور ایران را به مقصد یونان ترک کرد. چند روز در سفر بودند تا اینکه به یونان رسیدند. بعد از کمی استراحت در کاروان سرا به بازار رفتند و به خرید مشغول شدند و پس از چند روز اقامت به سمت ایران بازگشتند. در بین راه تعدادی راهزن، کاروان را دیدند و در گوشه ای مخفی شدند. به محض اینکه کاروان نزدیک شد به آن ها حمله کرده و تمام اموالشان را تصاحب کردند.

یکی از کاروانیان به نام لقمان حکیم که از بزرگان عصر خود بود، رفتار و حرکات راهزنان را نگاه می کرد. کاروانیان از او کمک خواستند و گفتند:

یا شیخ! تو بزرگ ما هستی و صحبت های شما دل همه را آرام می کند. از تو خواهش می کنیم با دزدها حرف بزنی و متقاعدشان کنی اموالمان را به ما ببخشند.

لقمان حکیم نیش خندی زد و گفت: این افراد زبان نفهم هستند و اگر رحم داشتند و صحبت کردن با آن ها فایده ای داشت که به مردم رحم می کردند و اموال مردم را تصاحب نمی کردند. نصیحت روی این آدم های پست اثری ندارد. سپس فرمود:

نرود میخ آهنین در سنگ.

از آن زمان تا به امروز، ضرب المثل نرود میخ آهنین در سنگ زمانی به کار می رود که اشخاص جاهل هیچ نصیحتی را نمی پذیرند.