فوتبال در حسرت فورتنایت؛ از سوپر لیگ تا لغو آن - مجله پیوند

معمولا در پی چنین اتفاقاتی، ضمن کوبیدن بازی های ویدیویی، یکی دو نفر هم در روزنامه ها و برنامه های تلویزیونی از سمت ویدیوگیم حضور پیدا می نمایند و در راستای دفاع از این صنعت، از درآمد وحشتناک بالای آن، فایده هایش برای سلامت روان فرزند شما، بهتر شدن زندگی و حتی رفتن به بهشت در نتیجه بازی کردن می گویند. این بار در میان بحث های مختلف حول سوپر لیگ لغو شده فوتبال، از بازی های ویدیویی هم صحبت شده است؛ اما خوشبختانه نه از دیدگاه انتقادی و با هدف نابود کردن آن، بلکه با حسرت بسیار.

آندرا آنیلی، مدیر یوونتوس، از عظیمترین باشگاه های ایتالیا و صد البته کل جهان، کمی به بازی های ویدیویی طعنه زده است. آنیلی به عنوان یکی از بنیان گذاران و مدیران سوپر لیگ جدیدی که نیامده از هم پاشید، به دنبال جذب مخاطب و نجات باشگاه های بی پول خود و رفقایش است. ایده او و همکارانش از سوپر لیگ دو سه روزه نابود شد و قصه پشت آن، حسابی جالب و بحث برانگیز است.

فوتبال امروز و آنچه در جهان از این ورزش می بینیم، کاملا بر پایه مساوات بنا شده و با اینکه می توان خرده هایی هم به آن گرفت، ولی به جرأت می توان گفت که باشگاه ها از نظر ارزش و رتبه، تفاوتی با یکدیگر ندارند. منظور این است که یک تیم جدید، یا تیمی شکست خورده که در پایین ترین دسته لیگ انگلستان قرار گرفته است، این فرصت را دارد تا در صدر بهترین های لیگ قهرمانان اروپا قرار بگیرد. تنها کاری که باید انجام دهد، پیروزی در تعداد زیادی بازی پشت سر هم است. البته که چنین چیزی از نظر تئوری ممکن است و در عمل، پیروزی در این همه بازی بدون سرمایه گذاری هنگفت و هزینه های تخیلی غیرممکن است؛ ولی در پایه و اساس، در تمام بازی ها و رقابت های اروپایی، هر تیمی می تواند جلو بیاید و به فرض پیروز بیرون آمدن از زمین، در جداول بالا بیاید.

با این حال، دو سه روز اخیر 12 باشگاه فوتبال کوشش کردند تا این رویه را برهم بزنند. محبوب ترین باشگاه های جهان، باشگاه هایی که توسط میلیاردرها و پولدارترین افراد جهان کنترل می شوند، منهای یکی دو باشگاه عظیم مثل بایرن مونیخ، از راه اندازی یک لیگ کاملا جدید مختص خودشان خبر دادند؛ یک لیگ کاملا بسته که توسط خودشان کنترل می گردد. بقیه باشگاه ها می توانند عضو آن شوند و با پیروزی در آن بمانند، یا با شکست از آن خارج شوند. اما آن 12 باشگاه همواره در این لیگ باقی خواهند ماند، تا ابد با یکدیگر بازی خواهند کرد، آن هم در یک چرخه تکراری، بدون ریسک خروج از جداول یا چیزی شبیه به آن. تنها هدف چنین لیگی هم فقط یک چیز است: اینکه حق پخش بازی های این لیگ را با رقم های فضایی به شبکه های تلویزیونی بفروشند و به خرده باشگاه ها و آن هایی که از دیدشان کوچکتر قلمداد می شوند، گوشه ای از این پول عظیم را نشان دهند و ترغیب شان نمایند که آن ها هم پا به این لیگ بگذارند. انگار که باشگاه های کوچکتر برای خودشان گل کوچک بازی می نمایند و این 12 تیم هم هستند که برای بقیه تصمیم بگیرند.

مشخصا هواداران فوتبال و جمعیت زیادی با این ایده مخالفت کردند و تنها در یکی دو روز، سر و صدای زیادی علیه آن بلند شد. سهام داران این 12 باشگاه بخش عظیمی از حمایت شان را بیرون کشیدند، هواداران باشگاه ها جلوی اتوبوس های تیم خود را در خیابان ها دریافتد تا اجازه ندهند به بازی هایشان برسند، بعضی بازیکن ها خودشان در شبکه های اجتماعی علیه این موضوع جبهه دریافتد و اعلام آمادگی برای اعتصاب کردند، اسپانسرهای عظیمی مثل تریبوس، اسپانسر عظیم باشگاه لیورپول یا آمازون پرایم همگی بیانیه هایی علیه این لیگ منتشرکردند. در نهایت، برنامه های این 12 باشگاه برای راه اندازی یک سوپر لیگ اختصاصی کمتر از سه روز پس از رونمایی آن، تعطیل شد.

خب، چرا همه این ها را گفتیم و اصلا سوپر لیگ و تعطیلی آن چه ارتباطی با بازی های ویدیویی دارد؟ در واقع به تاثیراتی که رونمایی و معرفی سوپر لیگ داشت یا اعتراضات نسبت به آن کاری نداریم و بحث اصلی ما، دلیل اصلی و ریشه راه اندازی این لیگ اختصاصی عظیم است: بیشتر باشگاه هایی که تصمیم به راه اندازی سوپر لیگ گرفته اند، بدهی های اقتصادی هنگفتی دارند.

برای مثال باشگاه رئال مادرید، که مدیرش یعنی فلورنتینو پرز خود را به عنوان چهره رسمی و اصلی سوپر لیگ معرفی نموده و جا انداخته است، طبق گزارش ها به اندازه 354.3 میلیون یورو بدهی اقتصادی دارد. بدهی های اقتصادی منچستر یونایتد 455.5 میلیون پوند است، تاتنهام 604.6 میلیون پوند بدهی های مختلف دارد. نشریه آتلتیک چند ماه پیش طی یک گزارش بلند و بالا، بدهی های اقتصادی باشگاه بارسلونا را حدود 1.2 میلیارد یورو تخمین زد و گفت که رقم 730 میلیون یورو از این بدهی باید در مدت زمان کوتاهی و به سرعت پرداخت گردد و 266 میلیون یورو از آن باید تا 30 ژوئن به چند بانک مختلف داده گردد. یوونتوس با سرانجام سال اقتصادی گذشته خود 357.8 میلیون یورو بدهی داشت و طبق گزارش اسکای اسپورتس، آن ها همین حالا فقط هفته ای 600 هزار یورو به کریستیانیو رونالدو پرداخت می نمایند؛ آن هم بدون در نظر دریافت پاداش هایش.

به خاطر بحران جهانی فعلی و در طول یک سال و اندی قبل، درآمد باشگاه ها از فروش بلیط صفر بوده است. هم چنین گزارش ها می گویند که بسیاری از شبکه های تلویزیونی دیگر حاضر نیستند رقم بالای پخش بعضی از لیگ ها را بپردازند و فروش حق پخش بازی ها هم پایین آمده است. نکته این است که تمام این باشگاه ها احتیاج به مقدار زیادی پول دارد، آن هم در سریعترین زمان ممکن. آندرا آنیلی هم معتقد است که راهکار این مشکل آن ها، نگاه کردن به بازی های ویدیویی است.

آنیلی دقیقا پیش از رونمایی رسمی از سوپر لیگ مصاحبه ای با نشریه ایتالیایی کوریر دلو اسپرت کرد؛ مصاحبه ای که در آن به خوبی از دلایل راه اندازی این لیگ می گوید. آنیلی شرح می دهد: بگذارید کمی آمار بدهم. یک سوم هواداران فوتبال در جهان حداقل هوادار دو باشگاه هستند و آن ها را دنبال می نمایند. اغلب این دو باشگاه ها در لیست مؤسسان سوپر لیگ جای دارند. ده درصد هواداران فوتبال بازیکنان عظیم و معروف را دنبال می نمایند و نه باشگاه ها را. دو سوم هواداران، دلیل دنبال کردن باشگاه ها و فوتبال را ترس از دست دادن یا ترس عقب ماندن از جماعت عنوان می نمایند.

نکته مهم او در مصاحبه این جاست. او ادامه داده است: و حالا به ترسناک ترین آمار می رسیم: چهل درصد بچه های بین 15 تا 24 سال اصلا هیچ علاقه ای به فوتبال ندارند. ما احتیاج داریم رقابتی بسازیم که توانایی مقابله با آنچه آن ها در پلتفرم های دیجیتال خود دارند، را داشته باشد. باید آن جذابیت مجازی را به واقعیت تبدیل کنیم. در بازی فیفا می توانید برای خودتان رقابت هایی مختص خودتان بسازید و ما باید آن را به جهانی واقعی بیاوریم. کاری به بازی های رقیب مثل فورتنایت و کال آو دیوتی و چیزهایی از این قبیل نداریم. اگر بچه های امروز را صحیح به سمت مناسبی سوق دهیم، در آینده منبع درآمد ما خواهند شد.

به ندرت چنین چیزی را می بینیم، اما بالاخره کسی جلو آمد و به جای اینکه نسبت به وجود بازی های ویدیویی شکایت کند، واقعیت ماجرا را بیان نمود. آن ها به بازی های ویدیویی حسرت می خورند. کاری به جمله سرانجامی آنیلی و گفته هایش از آموزش بچه ها و تبدیل آن ها به هواداران آینده نداشته باشید. حرف او این است: هدف سوپر لیگ رقابت و پا به پا جلو رفتن با بازی های ویدیویی بود. آن ها برنامه داشتند تا چیزی شبیه به بازی های ویدیویی بسازند، از آن ها تقلید نمایند، بخشی از درآمد آن ها را به سمت خود بیاورند. آنیلی می گوید که بازی های ویدیویی برای بچه های امروزی جذاب تر از فوتبال هستند، پس کاری که باید انجام دهیم این است که هر هفته رونالدو و مسی را مقابل هم بیاندازیم. (صد البته به این موضوع اشاره نمی کنیم که آنیلی حتی نمی داند بچه های امروز اصلا هوادار رونالدو و مسی نیستند و آن ها بیشتر ام باپه و هالند را می پرستند؛ که باشگاه هر دو هم از 12 تیم اصلی سوپر لیگ خارج است.) آنیلی می گوید که ما باید هر هفته یک بازی در حد و اندازه مسابقات فیفا آلتیمیت تیم داشته باشیم؛ یعنی مجموعه ای ستاره را مقابل هم بگذاریم که تا ابد با یکدیگر بازی نمایند. در غیر این صورت، بچه ها خسته می شوند و وقت شان را به دیدن تیک تاک یا بازی کردن کال آو دیوتی وارزون صرف می نمایند.

واضح است که هم آنیلی و هم کسانی که سوپر لیگ را به راه انداخته اند، از بیخ و بن اشتباه می نمایند و این موضوع از چگونگی آنالیز صنعت بازی از سمت آن ها زار می زند. نکته ای که همه ما از آن خبر داریم و ظاهرا آنیلی و رفقایش حتی در آنالیز های دم دستی شان، ذره ای به آن نگاه ننموده اند، نوع تجاری این بازی هاست. فورتنایت و کال آو دیوتی وارزون هر دو مجانی ارائه می شوند. می توان آن ها را همه جا تجربه کرد. بچه ها می توانند روی گوشی ارزان قیمت شان فورتنایت بازی نمایند، می توانند روی آیپدی که در خانه پیدا می گردد فورتنایت بازی نمایند، روی کنسول بازی پدرشان فورت نایت بازی نمایند. کال او دیوتی وارزون روی پلی استیشن 4 هشت سال پیش اجرا می گردد و احتیاجی هم به پرداخت یک قران ندارد. از آن طرف، اگر فقط بخواهید نیمی از بازی های باشگاه مورد علاقه تان در لیگ انگلیس را ببینید، باید ماهیانه 41 پوند در ماه اشتراک اسکای تی وی بخرید؛ که این رقم هم مربوط به ارزان ترین سطح از اشتراک آن است. یک بلیط فصلی برای بازی های منچستر یونایتد 190 پوند تا 380 پوند آب می خورد، آن هم برای بچه های زیر شانزده سال. تازه کاری به هزینه پرواز از منچستر به تورین برای دیدن چهارمین مساوی منچستر و یوونتوس نداریم. اگر بخواهید در فورتنایت تعدادی آیتم اضافه و جذاب بگیرید، آن هم اضافه بر خود بازی اصلی، یک اشتراک فصلی برای سه تا چهار ماه فقط 8 پوند آب می خورد.

مسئله هزینه ها موضوعی بسیار مهم و پراهمیت است، اما اصلی ترین دلیل چیزی نیست مگر امکان دسترسی راحت و بدون دغدغه برای همه. اگر فوتبال آینده ای را برای خود ترسیم نموده که در آن بچه ها و نوجوانان جمعیت عظیمی از مخاطب آن ها را تشکیل می دهند، و می خواهد از بازی های ویدیویی یاد بگیرد، باید کاری کند که تماشای بازی ها برای بچه ها و هواداران جوان این ورزش، بسیار راحت گردد. واقعا با نگاه به بازی های ویدیویی و چگونگی فعالیت و تجارت آن ها به عنوان یکی از پیروز ترین صنایع حال حاضر، می توان درس های بسیار خوبی گرفت، اما مثل همواره با ناآگاهی رسانه ها و مدیران این اتفاق صورت نمی گیرد.

منبع: یوروگیمر