حمله تند و تیز محمد تقی فهیم به رامبد جوان و خندوانه - مجله پیوند

به گزارش ایسنا، محمد تقی فهیم ـ منتقد سینما و تلویزیون ـ در واکنش به خبر ساخت فصل تازه برنامه خندوانه و صحبت های رامبد جوان درباره بازگشت این برنامه به تلویزیون، نوشته است:

وقتی رفتی نفهمیدیم کی رفته، حالا که آمدی فهمیدیم هشتصد تا برنامه رفتی.

فهیم در ادامه آورده است: چه خوب می شد که در برنامه بازنگری آقای جبلی برنامه خندوانه هم مورد آنالیز قرار گیرد.

بی تردید تاکشو ها در صورت سلامت درون و بیرونشان، می تواند در راستای ایجاد فضای شاد و تزریق امیدواری و سرزندگی به جامعه ایفای نقش نمایند. وقتی تاک شو ها پیروز اند که مجری و درون مایه کار، سمت مردم ایستاده باشند و از درون مردم به سمت مدیریت های ناکارآمد و ناهنجاری اجتماعی نمک پاشی نمایند. مثلا دور همی تا حدودی توفیقش را از این رهگذر کسب می نماید. اما خندوانه که تمام هم و غمش دستور خندیدن است و شعار باحالی می دهد، نه تنها رویکردی مبتذل دارد که حتی باعش خشم لایه های جدی مردم می شود. آثار نمایشی به طور عام وقتی باعث افسرده زدایی و شادابی می شوند که مخاطب با آن همذات پنداری کند و دچار تحول روحی و تخلیه بغض های نهفته اش شود. تاک شو ها در مقام سهل الوصول ترین نوع نمایش، قدرت تغییر جهت جامعه از خشم به صلح را دارند و حال باید دید که خندوانه در قالب خنده های تصنعی با هشتصد برنامه توانسته به این مهم نائل آید برای رسیدن به پاسخ این پرسش، علاوه بر نظر سنجی از محیط های دانشگاهی و کارشناسان رسانه، باید تیمی متشکل از روانشناس و جامعه شناس به تحلیل و آنالیز آن بپردازند.

این منتقد با مقایسه نمونه های پیروز تاک شو در دنیا با برنامه خندوانه، خاطر نشان نموده: در این رابطه خوب است که به تجربه تاک شو های پیروز دنیای مراجعه شود. مثلا استندآپ کمدینی، چون جان استوارت که فردای برنامه اش همه مخاطبان با حال خوش و انرژی مضاعفی سرکار می رفتند، آیا مانند مجری ما دستور خندیدن می داد یا با نوع اجرا و محتوای کارش، ضمن خنداندن، در کنار مطالبه گری مردم می ایستاد؟

فهیم در این زمینه افزوده است: مجری پیروزی، چون اپرا وینفری چه کاری میکرد که غولی مانند مایکل جکسون وقتی دعوت می شد، از خوشحالی تا استودیو، معلق زنان می رفت. همچنان که میشل اوباما وقتی دعوت می شد به خاطر ذوق و هیجان سه شب قبلش خواب و خوراک نداشت. آیا وینفری مردم را دعوت به خندین می کرد یا، چون با مطالب نغز کنایه آمیزش چنان جریانی در حمایت از سیاه پوستان راه انداخت که همه وینفری را در کنار خودشان می دیدند.

این منتقد در انتها نوشته است: خندوانه خودش با شکم سیر می خندد و البته خنده ای هم می گیرد. ولی رویکرد جدی اش به جای لبخند، خشم را به چهره ها تحمیل می نماید.