طراحی روشی نوآورانه برای مطالعه اختلال طیف اوتیسم - مجله پیوند

محققان از روشی نوآورانه برای مطالعه اختلال طیف اوتیسم استفاده کردند و امیدوارند بتوانند از این روش برای مطالعه اختلالات روانی و طراحی درمان های تازه استفاده نمایند.

به نقل از وبگاه سای تِک دِیلی (SciTechDaily)، محققان به تازگی نکات تازهی را درباره سازوکار های (مکانیسم های) مغزی پنهان در پس اختلال طیف اوتیسم (ASD) کشف نموده اند. پژوهش آن ها که هفت سال به طول انجامیده است، نشان می دهد یک جهش ژنی خاص که با اختلال طیف اوتیسم مرتبط است باعث تحریک بیش از حد سلول های مغزی می گردد.

تیم پژوهشی دانشگاه راتگرز در آمریکا از روش هایی پیشرفته برای انجام این اکتشافات استفاده کردند؛ از جمله رشد سلول های مغز انسان از سلول های بنیادی و پیوند آن ها به مغز موش.

به گفته محققان، این پژوهش قابلیت یک روش تازه را برای مطالعه اختلالات مغزی نشان می دهد. آن ها می گویند: جهش R 451 C در ژن Neurologin-3 (که به عنوان عامل اوتیسم در انسان شناخته می گردد) شبکه ای از سلول های مغز انسان را که با مغز موش پیوند خورده بود، تحریک کرد که ارتباط بیشتری با یکدیگر داشته باشند. این تحریک بیش از حد، خود را به صورت انفجاری از فعالیت های الکتریکی نشان داد که بیش از دو برابر میزانی بود که در سلول های مغز بدون جهش مشاهده می گردد.

اوتیسم چیست؟

اوتیسم که به عنوان اختلال طیف اوتیسم (ASD) نیز شناخته می گردد، یک اختلال رشدی پیچیده است که بر برقراری ارتباط، تعامل اجتماعی و رفتار تأثیر می گذارد. مسائل در ارتباطات کلامی و غیرکلامی، تعاملات اجتماعی و رفتار های تکراری از ویژگی های این اختلال است.

بر اساس برآورد های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، از هر 44 کودک یک کودک به این اختلال دچار می گردد. براساس پژوهش ها، اوتیسم ممکن است نتیجه اختلال در رشد طبیعی مغز در مراحل اولیه رشد باشد. این اختلالات ممکن است نتیجه جهش در ژن هایی باشد که رشد مغز را کنترل و نحوه ارتباط سلول های مغز با یکدیگر را تنظیم می نمایند.

ژیپینگ پَنگ (Zhiping Pang)، یکی از محققان، می گوید: بسیاری از سازوکار های اساسی در اوتیسم ناشناخته اند و این موضوع مانع طراحی درمان های مؤثر می گردد. می خواستیم با استفاده از نورون های (سلول های عصبی) انسانی فراوریشده از سلول های بنیادی انسانی به عنوان یک سیستم الگو، بفهمیم چگونه و چرا یک جهش خاص باعث ایجاد اوتیسم در انسان می گردد.

روند پژوهش چگونه بود؟

محققان از فناوری کریسپر (CRISPR) برای تغییر ماده ژنتیکی سلول های بنیادی انسانی استفاده کردند تا یک خط سلولی حاوی جهشی که می خواستند درباره آن مطالعه نمایند ایجاد نمایند. سپس، آن ها نورون های انسانی حامل این جهش را استخراج کردند. CRISPR، سرواژه تناوب هایِ کوتاهِ پالیندرومِ فاصله دارِ منظمِ خوشه ای است که یک فناوری منحصربه فرد برای ویرایش ژن به شمار می آید.

آن ها نیمی از سلول های عصبی انسانی را (که نیمی از آن ها با جهش و نیمی بدون جهش فراوری شده بودند) در مغز موش ها کاشتند و با استفاده از الکتروفیزیولوژی (شاخه ای از فیزیولوژی که خواص الکتریکی سلول های بیولوژیکی را مطالعه می نماید) فعالیت الکتریکی نورون های خاص را مقدار گیری و مقایسه کردند. می توان تغییرات ولتاژ یا جریان الکتریکی را در مقیاس های مختلف، بسته به ابعاد موضوع پژوهش، مقدار گیری کرد.

پَنگ می گوید: یافته های ما نشان می دهد که جهش NLGN 3 R 451 C به طور چشمگیری بر انتقال سیناپسی تحریک نماینده در نورون های انسان تأثیر می گذارد و در نتیجه باعث ایجاد تغییراتی در ویژگی های کلی شبکه می گردد که ممکن است با اختلالات روانی مرتبط باشد. معتقدیم این اطلاعات بسیار مهمی برای این رشته است.

محققان امیدوارند بسیاری از روش های طراحی شده برای انجام این آزمایش، در تحقیقات علمی آینده در زمینه سایر اختلالات مغزی مانند اسکیزوفرنی استفاده شوند. آن ها می گویند: این پژوهش قابلیت استفاده از نورون های انسانی را به عنوان یک سیستم مدل برای مطالعه اختلالات روانی و طراحی درمان های تازه برجسته می نماید.

منبع: ایرنا